Diary

ร้านก๋วยเตี๋ยวร้านนี้บรรยากาศได้อารมณ์ย้อนยุคที่สุด แสงเป็นใจจริง ๆ แต่เสียดายไม่ได้ลองชิม 

ซุปเปอร์สตาร์ในอดีต ที่โด่งดังที่สุดในเมืองไทย ถามคนรุ่นก่อนคงไม่มีใครตอบว่าไม่รู้จัก ระหว่างที่เดินอยู่ในเพลินวานก็จะมีรายการวิทยุเปิดเพลงเก่า ๆ เหล่าีนี้ขับกล่อม เห็นวัยรุ่นที่มาเดินเค้าก็ฟังกันเพลิน ๆ ไม่เห็นมีใครบ่นว่าเชยเรย 

กระป๋องเหล่านี้ จำได้สมัยเด็ก เคยเอามาใส่โน่นใส่นี่แล้วก็ทิ้งกันไป ไม่ได้เก็บเอาไว้ เพราะยุคนั้นพลาสติกดูเป็นของทันสมัยมากกว่า
จำได้ตอนที่ไมโลมีแบบขวดแล้วออกมาใหม่ ๆ แต่แม่ยังซื้อแบบกระป๋องสังกะสีมาใช้ ยังแอบเซ็ง รู้สึกว่ามันไม่ทันสมัย แต่เดี๋ยวนี้หาดูไม่ได้
กว่าจะรู้คุณค่าก็สายไปเสียแล้ว 

ปิดท้ายด้วยภาพนี้ สิ่งที่เห็นในภาพนี้หรือเปล่าที่สถานที่นึ้ถึงได้ชื่อว่า เพลิน(วาร)วาน